Namasté lieveling,
Herinner je mijn blogpost ‘Borstimplantaten… Zou ik het weer gedaan hebben?’ nog? Mijn antwoord was toen volmondig nee, nee, nee en nog eens NEE en dat is het nog steeds. Jaren terug tot net vóór de operatie was een punt in mijn leven dat ik echt heel slecht in mijn lijf zat. Ik kwam net uit een onwijs slechte relatie en was eigenlijk wanhopig op zoek was naar een quick fix voor mijn emotionele ongemak. Ik dacht toen dat ik mijn zelfvertrouwen met geld kopen kon.
Operatie was geslaagd en daar was het gevoel waarnaar ik op zoek was! Zelfvertrouwen kwam inderdaad en dan wel in de vorm van twee stevige, lichtelijk omhoog wijzende tieten. Ze waren dan wel nep maar mooi wel van mij! Wat was ik trots, wat voelde ík me goed. Heel kort erna zat ik in een nieuwe relatie en kreeg ik weer de befaamde spiegel voorgehouden, want zo gaat dat in relaties zodra de honeymoonfase voorbij is. En wat bleek? Alles wat ik afgekocht dacht te hebben met mijn borstimplantaten bleek gewoon nog in mij te zitten. Verdriet, boosheid, onzekerheid, schaamte en vooral heel veel trauma’s. Al gauw werd het me duidelijk dat ik niet meer achter “mijn” borsten kon schuilen. Ik kwam er na lang wikken en wegen achter dat ik toch echt aan mezelf moest gaan werken om de kwaliteit van mijn leven te verbeteren.
Zoals je al weet kwamen er op een gegeven moment plantmedicijnen Ayahuasca en magische truffels op mijn reeds spirituele levenspad. Een paar maanden geleden maakte ik ook kennis met het vuur/diermedicijn Kambo, allemaal omdat ik voelde dat mijn lijf een grote detox nodig had. En toen gebeurde er iets heel bijzonders. Ik voelde me erna niet alleen schoner en helderder maar ook ontmoette ik een paar bijzondere vrouwen die hun borstimplantaten onlangs hadden laten verwijderen. Ze voelden zich zónder al veel gezonder omdat ze jaren lang last hebben gehad van verschillende, medisch onverklaarbare lichaamsklachten die ze vóór het nemen van de implantaten niet hadden. Een van heb sprak in een podcast met haar partner openlijk over haar explantatie, zoals zo’n operatie ook wel heet, en somde haar gezondheidsklachten met uitgebreide toelichting op. Mijn beste vriendin gaf me als tip om de documentaire ‘Moordtieten’ te kijken. En toen kwam ik erachter dat ik al jaaaaren rondliep met allemaal vage klachten waar ík nog geen verklaring voor gevonden had. Een extreem droge huid, geheugen als een vergiet en van tijd tot tijd uitbraken van acné op mijn bovenrug zijn er slechts een paar en ook nog de meest onschuldige. Enfin, die dingen vergiftigen je lijf doordat ze “zweten”. Dat betekent dat de moleculen van de siliconen met de tijd in andere delen van je lichaam terecht komen. Ja, very scary! Ondanks dat ik niet de befaamde PIP implantaten in me heb ben ik gewoon een tikkende tijdbom geworden. Het is slechts een kwestie van tijd voordat ik niet genoeg vetcellen meer heb die de moleculen onschadelijk maken door ze op te slaan en “mijn” tieten me uiteindelijk vermoorden…
Je kunt je wel voorstellen dat de keuze om ze laten verwijderen heel snel gemaakt was, hè? Ondanks dat ik er een soort van plezier van heb gehad én er ook bijna vier en een half jaar non-stop mee borstvoeding gegeven heb, kon ik er helemaal niet meer mee. Binnen enkele dagen ná het besluit voelden mijn kunstvullers, die ik al bijna negen jaar heb, compleet vreemd aan. Lichaamsvreemd. Het klopte ineens niet meer. Ze moesten er uit en het liefst wel NU. Lang verhaal kort, binnen no time zat ik weer in dezelfde kliniek als bijna negen jaar terug voor een consult. Het resultaat is dat ik morgen word geëxplanteerd!
Mijn borstimplantaten nemen kwam voort uit zelfhaat en een ernstig gebrek aan zelfvertrouwen. Ze laten verwijderen is keuze die ik juist maak uit onwijs veel zelfliefde en zelfrespect
‘Viv, voel je je niet schuldig over het feit dat je jezelf hieraan blootgesteld hebt?’. Jazeker, lief mens. Ik heb me door schuldgevoelens, boosheid en verdriet heen moeten bewegen, maar ik kan helaas niet meer terug in de tijd. De Vivian die ik toen was ben ik ondertussen niet meer. Ik ben zó onwijs gegroeid als mens en heb ondertussen veel meer zelfvertrouwen gekregen. Tuurlijk ben ik soms nog steeds onzeker over lichaamsdelen die ik minder mooi vind, maar zo slecht als het ooit was is het bij lange na niet meer. Ik kan alleen vooruit en dan geheel andere keuzes maken.
Een groot contrast met toen is dat ik nu wél van mezelf houd en bereid ben, nee, sta te popelen om mezelf te volledig omarmen zoals ik ben. Vrouw zijn en je echt vrouw voelen hebben helemaal niets met de grootte van je borsten te maken. Ik voel een diepe compassie voor de persoon die ooit door een slecht zelfbeeld die keuze maakte. De bewuste keuze om mijn borstimplantaten te laten verwijderen maak ik NU uit pure liefde en zelfrespect voor mezelf. Ik wil zo gezond mogelijk leven en zijn. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn kinderen en al mijn dierbaren. Gezond zijn is een groot goed en al helemaal in deze onstuimige tijden!
Ondanks dat ik veel spanning voel voor wat er morgen komen gaat, voel ik me ook heel erg opgelucht. Nog even en ik ben weer naturel en zo dicht mogelijk bij default. Nog meer en eigenlijk weer mezelf worden. Dus lieve implantaten, heel erg bedankt voor de mooie levenslessen die jullie mij hebben gegeven. Als jullie er heel uit komen neem ik jullie nog mee ook, want hey, jullie hebben me ondertussen best wel wat centjes gekost! Ik dank ook het universum voor alle overvloed, voor het feit dat ik ook nu weer de financiële middelen heb voor deze ingreep. AHO!
Please respect, honor and worship the body (temple) you have. It’s only one you get in this lifetime.
🌸
So plant that seed, make it grow and let it blossom…
