There’s no wrong way to have a body ~ Glenn Marla
Namasté godin,
Ik ben niet perfect. Ik ben me bewust van het feit dat ik ook lichamelijke onvolmaaktheden heb. Cellulitis, striae, pukkeltjes en hun littekentjes, snor- en kinhaartjes, hyperpigmentatie door eczeem en pigmentloze vlekken door iets wat toch wel eens vitiligo zou kunnen zijn… Ik heb het ALLEMAAL! Boy oh boy, best een hele kluif om tijdens de zomermaanden mee geconfronteerd te worden. Want ja, bedek je je uit schaamte of omarm je ‘gewoon’ al je imperfecties en laat je je er in je kledingkeuze niet door belemmeren?
Een paar weken geleden had ik een lunchdate met mijn partner; een verlaat cadeautje van mij voor zijn verjaardag. Ik had nog een leuk jurkje in de kast hangen dat ik nog nooit gedragen had. Het jurkje was totaal niets verhullend. Het volgt zeg maar de curve van het vrouwenlichaam. Ik wist dat ik me met dit stukje stof nog net niet naakt zou voelen. Lieve help, heel eng! ‘Weet je wat…?’, dacht ik. ‘…ik doe wel een corrigerend broekje aan’.
Eenmaal aangedaan snelde ik naar de spiegel toe. Je kunt je zelf als vrouw wel voorstellen hoe het eraan toe ging. Kwartslag naar links, over de schouder kijkend naar de bips. Halve draai naar rechts, over de schouder kijkend, wederom naar de bips. I liked wat i saw! Strak en welgevormd. Geen hobbels en bobbels. Het leek prachtig af te kleden totdat ik mijn spiegelbeeld frontaal inspecteerde. En zie daar, een onnatuurlijke plooi over mijn middel die mijn lijflijke trucage verraadde! ‘Kak… dit is jammer!’, riep ik gefrustreerd. ‘Dít ziet er NIET uit! Je kunt hier een lijntje zien…’. Ik had het gevoel dat heel de wereld kon zien dat ik aan het cheaten was, de boel voor de gek probeerde te houden met mijn niet zo onzichtbare corrigerend broekje. Bovendien was het bijna 30 graden buiten. Het was een extra laag kleding dat ook nog eens hoog synthetisch was. Niet te doen tijdens onder andere een boottochtje van een uur door de grachten van het centrum van Amersfoort. Dat ding moest meteen uit.
Take two voor de spiegel. Kwartslag naar links, over de schouder kijkend naar de bips. Halve draai naar rechts, over de schouder kijkend, wederom naar de bips. Ik zag een vrouw met ronde vormen. Kneedbare billen die een beetje breed zijn. Mocht wel wat compacter. Hier en daar een piepklein deukje. Verder een klein buikje, maar ja wat wil je na twee zwangerschappen? Al met al vond ik het toch wel meevallen zonder het broekje. Én het zag instantly natuurlijk uit. Ik ben best fan van puur natuur. Waarom niet de wereld laten zien dat ik mijn imperfecties omarm? Dat het oké is om te zijn wie je bent, hoe je bent?
Stel je eens voor, godin, dat iedereen er hetzelfde uitzag… Dat zou zo saai zijn. Weet je, we hebben het over de buitenkant.. Als je je ogen sluit, zie je jezelf niet meer terwijl ‘jij’ er wel nog bent. Dan moet je wel MEER zijn dan alleen je lichaam. In essentie, dus van binnen, zijn we allemaal hetzelfde. Prachtige zielen. Bovendien werken al die verschillende lijven op precies dezelfde manier. Hoe je eruit ziet is tijdelijk en slechts de verpakking. Met onze buitenkant zijn we gewoon een variatie van normaal!
Is het niet absurd dat het makkelijk(er) is iemand anders met zijn of haar imperfecties te omarmen? Wij vrouwen zijn zooooo streng voor onszelf wanneer het op uiterlijk aan komt. De media, die ons vaak tot lustobjecten degradeert, helpt er niet bij. Er is als het ware een onzichtbare mal waar we allemaal in moeten passen. Slechts een kleine percentage van de vrouwen voldoet aan “het ideaalbeeld”. Ik heb er al eens eerder over geschreven. Dat eeuwige gevecht met de weegschaal, calorieën en BMI berekeningen moet klaar zijn. Stap uit die matrix en houd onvoorwaardelijk van jezelf zoals je weet dat je ook van een ander kunt houden.
Het was een zeer bevrijdende ervaring om gewoon volledig als mezelf de wijde wereld in te stappen. Ik had wat bekijks; dat lichtgroene jurkje valt op een donkere huid nogal op. Dat vond ik leuk. Mijn partner vond het prachtig. Dat vond ik geweldig!
Het meest opmerkelijke was dat mensen vooral met zichzelf bezig zijn waardoor negen van de tien keer andermans uiterlijk ze helemaal niets boeit of zelfs niet opvalt. En als ze wel op een negatieve manier met de looks van een ander bezig zijn, is de kans zeer groot dat ze zichzelf met zelfkritiek nog veel meer tekort doen…
Lieve godin, het perfecte lichaam bestaat niet! Schoonheid wordt niet bepaald door een bepaalde kledingmaat of getal op de weegschaal. Ook niet door iemand die jou laat weten dat je in die onzichtbare mal past. Iedereen verdient liefde en respect, ongeacht je lichaamsbouw. Het begint allemaal in dezelfde kern, dus ga je gang. Bemin jezelf!
🌸
Plant that seed, make it grow and let it blossom…
