Motherhood is raw and pure. It is fierce and gentle. It is up and down! It is magic and madness. Single days last forever and years fly by. Be gentle with yourself as you travel ~ Aviva Jill Romm
Namasté lieveling,
Very long time no see. Again, omdat tja… Laten we zeggen dat het leven nu vrij rauw is. Bovenstaande quote slaat de spijker regelrecht op z’n kop!
Als je mij al een beetje (of zelfs heel goed) kent en mijn blogposts volgt, weet je al dat ik REAL ben about life. Ik ben niet van het sugarcoaten. Ik durf de schaduw des levens in het licht te zetten. Aan de kaak te stellen waar men over het algemeen niet graag over praat. Het leven is zowel yin als yang. Het is een geheel. Alles mag er zijn (oké, de peuterfase mag van mij nu echt een tandje minder). Anyhow, je weet dat ik mijn spreekwoordelijke vuile was buiten durf te hangen.
Kinderen opvoeden, lees: brave staatsburgers kweken, is normaal al een aardige taak. En toen was daar ineens COVID-19 (ik kan het woord Corona niet meer horen!) met alle “sociale” beperkingen. Door deze grote virale grap leef ik nu eigenlijk al maanden gedwongen als thuisblijfmoeder. Mét een draak van een jongste die maar niet uit haar dwarse, geheel opstandige, horrorachtige, maag omdraaiende peuterpuinhoop wil komen. Haar gedrag piekt. En piekt. En piekt. Er komt gewoon geen eind aan! De strijd die zowel ik als haar zus dagelijks met haar voeren is zo rauw als kost en af en toe bijna niet te verteren.
Regelmatig bloggen kan ik er momenteel echt niet bij hebben. Dat spijt me heel erg 🌹. Wanneer ik doodop ben, neemt mijn inspiratie behoorlijk af. Het inbouwen van goede rustmomenten zonder het afstrepen van to do lists is even een pré…
Door alle extra vrije tijd heb ik ook heel veel kunnen reflecteren op mijn huidige situatie. En ik bleek eigenlijk de grootste strijd met mezelf te voeren. Bijvoorbeeld door ideeën over hoe ouderschap moet zijn. Vergelijkingen maken met andere ouders die naar de buitenwereld toe vaak ook hun beste beentje voor zetten. En wat dacht je van mijn oordeel over wat ik vind dat ik van het ouderschap moet vinden? Lang verhaal kort. Ik ben tot de volgende conclusies gekomen.
1: van je kinderen houden betekent NIET dat je van ALLE momenten mét ze houdt
Van je kinderen houden en niet van alle momenten met ze houden staan helemaal los van elkaar. Het ouderschap is een fulltime baan naast je baan als je werkt. Er moet rondom de kids van alles geregeld worden om überhaupt te kunnen gaan werken. Heftig! En als je niet werkt, is ouderschap je werk met alles erop en eraan. The ultimate endless shift. 24/7. Je zit echt niet de hele dag met je kinderen te spelen. Als fulltime manager de la casa heb je naast spelen nog veel meer taken te voltooien. In de eerste vier levensjaren doe je het zelfs hele pozen zonder de broodnodige pauzes. Nog heftiger!
Vanaf het moment dat je je kindje in je armen hebt, gaat er geen moment voorbij dat je niet met en/of voor je bloedje bezig bent. Dat doe je graag, maar het kost ook zóveel energie. Constant nodig zijn is heel wat. Uit een lege kan kun je niet schenken en dat betekent dat je ‘m regelmatig moet bijvullen zodat je niet alleen kunt blijven geven, maar ook genoeg hebt voor jezelf. Je wilt voorkomen dat je zo moe geraakt dat je niets meer voor jezelf kunt ondernemen en compleet verslonst. Dat je verzuipt in je identiteit als ouder en emotioneel afstompt. Reduceert tot een fractie van jezelf en op een gegeven moment je spiegelbeeld niet meer herkent. Als je als ouder durft toe te geven dat je tijd voor jezelf nodig hebt en je daar ook zonder schuldgevoelens van durft te genieten, kun je de tropenjaren veel beter aan.
2: geef in ieder geval aan jezelf toe dat je het NU even niet leuk vindt
Ik vind het moederschap nu even, en even duurt al maanden, niet leuk. Mijn edelsteentje geeft meerdere keren per dag zóveel tegengas dat de moed me geregeld in de schoenen zakt. Ze geeft geregeld geen millimeter toe. Wauw, wat een power heeft dat lijfje! En ik ook wanneer ik het spuugzat ben. De leuke, gezellige momenten waar je als ouder op kunt teren zijn nu heel schaars. Ik vind het best moeilijk om door alle chaos ook het goede in mijn kindje te blijven zien.
Wetenschappers hebben via hersenscans aangetoond dat de lijn tussen liefde en haat dun is. Bij het voelen van deze emoties lichten bijna dezelfde hersendelen op. Wel, beide zijn dualistisch gezien gewoon uitersten van hetzelfde spectrum. Liefde is er altijd, maar als het uitlokken en zuigen net iets te lang doorgaan, tikt ze het andere uiterste heel even aan. Heel tegenstrijdig dat je kind ook allerlei heftige emoties in je los kan maken! Love is a battle field.
Ik weet dat mijn tweede conclusie best taboe is in deze alles-is-positief-en-perfect-maatschappij. Het leven zou zoveel makkelijker zijn als men massaal durfde toe te geven dat het leven niet altijd én niet alles in het leven altijd leuk is. Het is geen probleem om te benoemen dat je het momenteel minder vaak naar je zin hebt op je werk. Of dat je relatie even niet zo lekker loopt. Dan zou dat ook moeiteloos en zonder gêne moeten kunnen als het het ouderschap betreft. No big deal because better days will really really come! Transparantie over welk realiteit dan ook lucht zo ontzettend op. Bovendien kom je er dan achter dat je niet de enige bent. Erover praten is daarom al de helft van de oplossing.
Mijn kinderen krijgen vind ik het allermooiste wat ik ooit gedaan heb. Ze opvoeden vind ik het allermoeilijkste.
Het moederschap, en ouderschap in het algemeen, is zowel rauw als puur. Rauw door de vermoeidheid, de onvoorspelbaarheid, de verplichtingen, het doen van vele concessies en de vele uitdagingen van het opvoeden. Opvoeden draait notabene om slijpen van het ruwe materiaal. Kindjes komen helaas niet met een kant-en-klare handleiding; die moet je voor een groot deel zelf schrijven. Maar het pure zit ‘m in de, daar komt ie… De immens grote, onvoorwaardelijke liefde die je voor ze voelt. Zóveel dat het soms of regelmatig pijn doet. Dát is de reden waarom ze zoveel in je losmaken. Een deel van jou is opnieuw geboren. Je wordt je nog bewuster van dat je leeft en daarom wil je die kleine rakkers gewoon in leven houden!
🌸
Plant that seed, make it grow and let it blossom…
